24 Mart 2016 Perşembe

Mutsuz Palyaçolar Örgütü- Neslihan Önderoğlu

Tanıtım


Kitabın adı: Mutsuz Palyaçolar Örgütü
Yazarın adı: Neslihan Önderoğlu
Yayınevi: Günışığı Kitaplığı
Sayfa 140
Baskı: Şubat 2016
Alınan tarih: 22 Mart 2016
Fiyatı: 14₺
Puanım: 10/10


Arka kapak:

Okul yolunda yenen dondurmanın unutulmaz tadı, pencere önünde bekleyen iki kardeşin ortak coşkusu, masmavi gökyüzündeki bir uçağın kanadına takılan hayaller, âşık kalplerin cesareti, baba yolunu gözleyen yürekler, rüzgârla haşır neşir hüzünler... İlkgençlik yıllarının rengini, sesini ve duygularını yansıtan öykülerde, hüzün ve neşe, umut ve hayal kırıklığı, çocuksu merak ve naif kabullenişler birbirine dolanıyor...




Yorumum:

Ahhh neresinden başlasam bu kitabın. Hangi öyküden.. Hiçbirinden başlayamam. Hepsi çok güzeldi hepsi. Okuduğum ve beni derinden etkileyen uzun zamandır böyle bir kitap okumamıştım. Çocukluğun o saflığını hissettim içimde. Temizliğini. Mutluluğunu.. Hayal kırıklığını ilk hissettiğim anlarımı.. Ne zaman büyüdüm ben!! Ne zaman bu hale geldim? Geldik? Ne zaman özlerimizi unuttuk ne zaman?? Birisinin bize bunu hatırlatması lazımmış.. İşte o kitap bu kitap..

Hayaller, coşkular, hayal kırıklıkları, ilk aşk, ilk umutlar.. ilkler.. Bunların insana kattığı neşe. Bunların insana kattığı olgunluk..

İlkokul birdeydim hiç unutmam. Arkadaşımla beraber evimizin alt tarafında büyük bir yeşil ala vardı piknik için kullanılan oraya indik. Annemin bilezik kutusunu alıp cıktım evden. Tüm gün akşama kadar uğurböceği doldurdum kutuyu. Eve getirecek onları besleyip büyütecektim. Aksam eve geldim anneme sürpriz yapacağım. Kapağı bir açtım. Binlerce uğur böceği bir anda tüm odaya yayıldı. Oda bir anda kıpkırmızı boyandı. Ama nasıl ağlıyorum. Anne ölecekler. Anne acıkacaklar ne yiyecekler.Anne karanlıkta kaybolacaklar.. Hiç unutmam. Tüm gece her birisi için ağladım. Sabaha kadar ağladım.. Öldüler mi acaba? Belkide bir daha annelerine kavuşamadılar. Beklide apartmanda birisi üzerlerine basıp onları ezdi. Belkide açlıktan öldüler. Belkide karşıdan karşıya gecerken arabanın altında kaldılar. Bunların hepsi benim suçumdu.. Asla unutamam..


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder